Μια από τις αγαπημένες μου διαφημήσεις είναι αυτή που ο πρωταγωνιστής διαβάζοντας μια συνταγή έντρομος γεμάτος περιέργεια εκφέρει το όνομά της: «Μενταγιόν ζαρκαδιού με μαργαριτάρια του αγρού και …». Διαβάζοντας τους καταλόγους μερικών εστιατορίων νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε άλλη χώρα ή ότι διαβάζεις κάποιο λογοτεχνικό κείμενο. Αξέχαστα θα μου μείνουν τα καυτά δαχτυλίδια με την γλυκιά γεύση, που δεν ήταν τίποτε άλλο από τηγανισμένες ροδέλες κρεμμυδιού ποτισμένες με κάποια υπόγλυκη σάλτσα! Τα ονόματα των φαγητών είναι σαν τις φωτογραφίες, κράχτες που προσπαθούν να ξυπνήσουν παιδικές ή οικογενειακές αναμνήσεις και μας κάνουν να παραβλέψουμε την ουσία, το διατροφικό (και μερικές φορές και το γευστικό αποτέλεσμα).
Προσπαθήστε να παραβλέψετε τα γλαφυρά και φανταχτερά ονόματα που κρύβουν τα πραγματικά βασικά συστατικά των πιάτων. Πολλοί κατάλογοι αναγράφουν περιληπτικά τι περίπου είναι το περιεχόμενο του πιάτου. Αν αυτό δεν υπάρχει, μην διστάσετε να ζητήσετε από τον σερβιτόρο που θα πάρει την παραγγελία, να σας εξηγήσει τι ακριβώς είναι προσπαθώντας να είστε όσο μπορείτε πιο συγκεκριμένοι σε αυτό που ζητάτε. Δεν είστε κακοί ή ιδιότροποι πελάτες (αν αυτό το κάνετε με ευγένεια και σεβασμό προς τον άνθρωπο που θα σας εξυπηρετήσει). Στο πιάτο σας θα έρθει φαγητό και όχι κάποιο όνομα.
Αν ο σερβιτόρος δεν ξέρει τι περιέχει ακριβώς το πιάτο, τότε ή δεν είναι καλός στην δουλειά του ή δεν ξέρει τι έχει ή δεν θέλει να σας πει τι ακριβώς περιέχει. Ένα καλό και αξιόπιστο εστιατόριο που σέβεται τον πελάτη του, φροντίζει να είναι συνεπές και ειλικρινές απέναντι στον πελάτη-καταναλωτή για αυτό που προσφέρει.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου